Page 114 - Vusta

Basic HTML Version

KÜLLİYAT-I VUSTA
113
2. KUR’AN’A KARŞI EDEBİ
Şeyh (k.s.)’in Kur’an’a karşı sonsuz bir edebi ve sevgisi vardı.
Kur’an’dan bir ayet dahi, duvarda yazılı bir levha asılmış olsaydı, o yöne
ayak uzatıp yatmaz ve sırtını da çevirmezdi. Ayrılmış cüzlerde veya rahle
üzerine koyup Kur’an’ı okumazdı. Bilakis, bütün Kur’an’ı eline alıp gö-
ğüs hizasına kaldırır, diz üstünde oturarak ve yüzünü kıbleye çevirerek
okurdu. Kur’an ayetlerini ve saygıdeğer yazıyı ceplerinden çıkarır, sonra
ayakyoluna giderdi. Diyordu ki: “Kur’an’ı okuduğunuz zaman teenni ile
düşünerek, yavaş yavaş okuyun. Rahmet ayetlerinde; ümit dolu bir yürek-
le, Yüce Allah’tan rahmet ve ihsanını isteyin. Azap ayetlerinde; Yüce Al-
lah’tan korunmayı, lütfuna sığınmayı dileyin.
Müminlerin sıfatlarını açıklayan ayetlerde, o sıfatlarla muttasıf ol-
mayı, müminlerin mertebelerine ve nimetlerine kavuşmayı isteyin. Kâfir-
lerin sıfatlarını açıklayan ayetlerde ise, onların katılıklarından, gafletle-
rinden, karanlıklarından ve sonuçlarından kurtulmayı isteyin.
Kur’an okurken Esma-i Hüsna’nın her birinde durun, düşünün, bek-
leyin. Çünkü Yüce Allah’ın her isminden kalbe yansıyan bir tecelli, akla
uzanan başka bir nur, zihne gelen başka bir mana, içi sevindiren başka bir
meltem, nefsi coşturan başka bir muhabbet ve insana yön veren başka bir
irşat mevcuttur.”
Şeyh (k.s.): “Cafer-i Sadık (r.a.) buyurmuş ki: ‘Yüce Allah, ke-
lamında tecelli eylemiş ama siz farkına varamazsınız.’ Ve diyordu ki:
‘Kur’an okunması ve Peygamber (s.a.v.)’in üzerine salât ü selam getiril-
mesi hariç, gafletle yapılan ibadetlerin sevabı insana kalmaz.’ Resulullah
(s.a.v.): ‘Kıldığın namazdan ancak içinde huzurlu olduğun ve dikkatlice
kıldığın bölüm sana kalır’ buyurmuştur” diyordu.
Herkes sevaba kavuşmak, hüküm ve hikmetini bilmek, ibret almak
niyetiyle Kur’an okur. Şeyh (k.s.) ise Yüce Allah’ı murakabe ederek,
rızasını amaçlayarak
ﹰﻼﻴﺗﺮﺗ ﹶﻥﺁﺮﹸﻘﹾﻟﺍ ﹺﻞّﺗﺭﻭ
Harfin ve mananın hakkını vererek
ağır ağır Kur’an oku.”
49
emrini yerine getirerek Kur’an okurdu. Tüm Nak-
şibendîlerin âdeti gibi, Şeyh (k.s.) Hazretleri de günde en az bir cüz
49 Müzzemmil, 4.