129
            
            
              Bundan ötürüdür ki Yüce Allah, Habibine (s.a.v.) ağyardan kesilip,
            
            
              Mevla’ya gitmek  içerikli emri verdi ki buyurur:
            
            
              91
            
            
              
            
            
              َ
            
            
              نو ُ
            
            
              ب َ
            
            
              ع ْ
            
            
              ل َ
            
            
              ي ْ
            
            
              م ِ
            
            
              ه ِ
            
            
              ض ْ
            
            
              و َ
            
            
              خ ى �
            
            
              ف ْ
            
            
              م ُ
            
            
              ه ْ
            
            
              ر َ
            
            
              ذ َّ
            
            
              م ُ
            
            
              ث
            
            
              
                لا
              
            
            
              ُ
            
            
              ه ّٰ
            
            
              للا ِ
            
            
              ل ُ
            
            
              ق
            
            
              
                “Allah de. Sonra onları dalmalarında, oynadıkları halde bırak.”
              
            
            
              90
            
            
              Bu emir ümmete gerekli olanı öğretmek içindir. Yoksa Peygamber
            
            
              (s.a.v.) ağyardan manen zarar görmekten uzaktır. Çünkü masumdur.
            
            
              221. Evet, yön vermek, irşat ve nasihat amacıyla ağyara yaklaşmak fa-
            
            
              zilettir, lütuftur ve üstün bir meziyettir. Çünkü muhtaçların ihtiyaçlarını gi-
            
            
              dermek, zayıflara eğilmek ve insanlara talim ve terbiye vermek çok büyük
            
            
              ve çok manidar işlerdendir.
            
            
              222. Zevalin kemalindedir. Kemalini kibirliliğe, yükselmeyi taslamaya,
            
            
              başkaların haddine tecavüz etmeye vesile kılarsan; Yüce Allah buyurmuş:
            
            
              .ىٰ
            
            
              ن ْ
            
            
              غَ
            
            
              ت ْ
            
            
              سا ُ
            
            
              ه ٰ
            
            
              ا َ
            
            
              ر ْ
            
            
              ن َ
            
            
              ا ى ٰ
            
            
              غ ْ
            
            
              ط َ
            
            
              ي َ
            
            
              ل َ
            
            
              نا َ
            
            
              سْ
            
            
              ن ِ
            
            
              ْ
            
            
              لا َّ
            
            
              ن ِ
            
            
              ا
            
            
              
                “Şüphesiz insan, elbette ki haddi aşar, kendisini zengin görünce.”
              
            
            
              91
            
            
              223. Allah’ın nimetlerini inkâr etmekten ve yarattıklarına zarar vermek-
            
            
              ten ziyade korkunç bir iş yoktur. Çünkü birincisi Yüce Allah’ın gazabını,
            
            
              ikincisi kulların kin ve beddualarını celp eder. Bu batağa girip, mahv u pe-
            
            
              rişan olan kimseler çoktur, sayıya sığmaz. Gözlerini aç ağyardan ibret al.
            
            
              224. Yüce Allah cemal (güzellik) ve celal (ululuk) sıfatlarıyla mutta-
            
            
              sıftır. Mümin kulunun kalbine cemal sıfatının penceresinde tecelli edin-
            
            
              ce, onu hikmet, neşe ve huzur bahçesi kılar. Dünya, mafihasiyle (içindeki
            
            
              olanla), yüzüne güler gül ve özüne tatlı su haline gelir.
            
            
              Şayet celal sıfatının penceresinde şuunatı gösterirse kendisine kabzı,
            
            
              aczi bezginliği çöktürür. O zaman hayat kendisine acı, ortam hep karanlık
            
            
              hale girer ve kurtuluş sebebi olan tüm imkanlar kendisinden uzaklaşır.
            
            
              225. Kalbe iki sıfatın nurlarının yansımasından gaye, umut ve korku ile
            
            
              Allah’ın zikrine, fikrine ve şükrüne götürmektir.
            
            
              226. Korku ve nikmet üzerine şükür etmek gerekir. Çünkü onlar Yüce
            
            
              90 Enam suresi, ayet 91
            
            
              91 Alak suresi, ayet 7
            
            
              MEVAHİB